Wielki porządek - w
architekturze
to uporządkowanie
elewacji
poprzez zastosowanie
pilastrów,
kolumn lub
półkolumn
obejmujących kilka (minimum dwie) kondygnacji, pozwoliło uzyskać
równowagę proporcji
gzymsu
wieńczącego do skali porządku występującego w układzie ściany.
Wielki porządek wprowadził do architektury w okresie
renesansu
Leone Battista Alberti.
Wielki porządek stanowił główną cechę późniejszego kierunku
palladiańskiego.